الوهیم، خدای قادر

کتاب پیدایش در اولین اشاره خود به خدا او را (الوهیم) نامیده است. واژه عبری الوهیم از دو واژه کوتاهتر گرفته شده است: یکی‌ به معنای قادر ،قوی،برجسته و دیگری به معنای اعلام نمودن یا سوگند خوردن است.

الوهیم خدای قادری است که به وسیلهٔ کلام و وعدهای خود که به ،،پیمانها معروفند، خود را به مخلوقاتش بسته است.

الوهیم خدای عهد نگهدارنده، خدای خالق نیز هست. او نه فقط خالق اجسام مادی است که در فصل اول کتاب پیدایش ذکر گردیده بلکه او خدائی است که فرشتگان را نیز خلق نموده است.. بنابراین از واژه الوهیم می اموزیم که خدای خالق مقتدر حیات مادی و روحانی است و او به خاطر نفع مخلوقاتش توسط پیمانهایش خود را به آنان بسته است.