نجات عظیم خداوند


در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود . همان در ابتدا نزد خدا بود . همه چيز بواسطه او آفريده شد و به غير از او چيزی از موجودات وجود نيافت . در او حيات بود و حيات نور انسان بود . و نور در تاريکی ميدرخشد و تاريکی آن را در نيافت . شخصی از جانب خدا فرستاده شد که اسمش يحيی بود . او برای شهادت آمد تا بر نور شهادت دهد تا همه بوسيله او ايمان آورند . او آن نورِ حقيقی بود که هر انسان را منور ميگرداند و در جهان آمدنی بود . او در جهان بود و جهان بوسيله او آفريده شد و جهان او را نشناخت . به نزد خاصان خود آمد و خاصّانش او را نپذيرفتند ؛ و امّا به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، يعنی به هر که به اسم او ايمان آورد ، که نه از خون و نه از خواهش جسد و نه از خواهش مردم ، بلکه از خدا تولّد يافتند. و کلمه جسم گرديد و ميان ما ظاهر شد ، پُر از فيض و راستی ؛ و جلال او را ديديم ؛ جلالی شايسته پسر يگانه پدر . و يحيی بر او شهدت داد و ندا کرده ، ميگفت : «اين است آنکه در باره او گفتم آنکه بعد از من ميآيد ، پيش از من شده است زيرا که بر من مقدم بود .» و از پری او جميع ما بهره يافتيم و فيض به عوض فيض ، زيرا شريعت به وسيله موسی عطا شد ، اما فيض و راستی به وسيله عيسی مسيح رسيد . خدا را هرگز کسی نديده است ؛ پسر يگانه ای که در آغوش پدر است ، همان او را ظاهر کرد . (انجيل يوحنا باب اول )

خوشا بحال کسی که عصيان او آمرزيده شد و گناه وی مستور گرديد . خوشابحال کسی که خداوند به وی جرمی در حساب نياورد و در روح او حيله ای نمی باشد . هنگامی که خاموش مي بودم ، استخوانهايم پوسيده ميشد از نعره ای که تمامی روز ميزدم . چونکه دست تو روز و شب بر من سنگين ميبود . رطوبتم به خشگی تابستان مبدل گرديد ، سلاه . به گناه خود نزد تو اعتراف کردم و جرم خود را مخفی نداشتم . گفتم : عصيان خود را نزد خداوند اقرار ميکنم . پس تو آلايش گناهم را عفو کردی، سلاه . از اين رو هر مقدسی در وقت اجابت نزد تو دعا خواهد کرد . وقتی که آبهای بسيار به سيلان آيد ، هرگز بدو نخواهد رسيد . تو ملجای من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی کرد . مرا به سرودهای نجات احاطه خواهی نمود ، سلاه . تو را حکمت خواهم آموخت و به راهی که بايد رفت ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خود که بر تو است نصيحت خواهم نمود . مثل اسب و قاطر بی فهم نباشيد که آنها را برای بستن به دهانه و لگام زينت مي دهند ، و الاّ نزديک تو نخواهند آمد . غمهای شرير بسيار ميباشد ، اما هر که بر خداوند توکل دارد رحمت او را احاطه خواهد کرد . ای صالحان در خداوند شادی و وجد کنيد و ای همه راست دلان ترنّم نمائيد . قصيده حضرت داود – مزمور ۳۲